Kiedy Jaguar E-Type zadebiutował w Salonie Samochodowym w Genewie 15 marca 1961 roku, były szef Ferrari, Enzo Ferrari, nazwał go „najpiękniejszym samochodem na świecie”. I było pięknie; zostało to potwierdzone, gdy w 2008 roku znalazł się na szczycie listy „Daily Telegraph” „100 najpiękniejszych samochodów wszechczasów” na świecie . E-Type to nie tylko dobry wygląd. To genialne dzieło inżynieryjne było również jednym z najszybszych drogowych samochodów sportowych swoich czasów, szczycącym się maksymalną prędkością 150 mil na godzinę (241 km/h) i sprintem od zera do 60 mil na godzinę w czasie krótszym niż 7 sekund. Jeszcze lepszy był fakt, że Jaguar oferował E-Type w cenie wywoławczej zaledwie 2196 funtów za Coupe i 2 097 funtów za Roadstera. Aby umieścić to w kontekście, E-Type był szybszy niż samochody sportowe Ferrari czy Aston Martin z tamtych czasów, a także był znacznie tańszy. Nietrudno zrozumieć, dlaczego E-Type stał się sensacją z dnia na dzień, kiedy zadebiutował. Jaguar otrzymał swoje pierwsze 500 zamówień na samochód jeszcze w Genewie.
Gdzie zaczęła się historia E-Type
Zainspirowany sukcesem samochodu sportowego Jaguar XK, Sir William Lyons, czule nazywany przez entuzjastów Jaguara „Panem Jaguarem”, szukał godnego następcy dla tego samochodu w latach 50. XX wieku. Chciał, aby był to samochód, który jeszcze bardziej urzekłby miłośników samochodów sportowych swoją estetyką designu, a jednocześnie oferował potężne osiągi oraz zachował klasę i wyrafinowanie, z których znana była marka Jaguar. Do tego czasu Jaguar dominował na scenie sportów motorowych dzięki swoim samochodom wyścigowym C-Type i D-Type, które odniosły wiele zwycięstw w 24-godzinnym wyścigu Le Mans we Francji . Malcolm Sayer pomógł zaprojektować oba z nich, a także otrzymał zlecenie zaprojektowania E-Type; stąd powód, dla którego konstrukcja E-Type znacznie zapożycza od swoich poprzedników.
Prototyp E1A z 1957 r.
Po raz pierwszy pojawił się prototyp samochodu wyścigowego E1A w 1957 roku, który miał aluminiową konstrukcję monocoque, całkowicie niezależne tylne zawieszenie i 2,4-litrowy silnik Jaguara XK. Był pozbawiony przednich reflektorów i był znacznie mniejszy niż ewentualny, drogowy samochód typu E-Type. Jaguar używał go głównie do testów fabrycznych.
Prototyp E2A z 1960 r.
Lekcje wyciągnięte z E1A pomogły w opracowaniu prototypu E2A. Został zbudowany jako w pełni sprawny samochód wyścigowy ze stalowym podwoziem, 3,0-litrowym dwukrzywkowym, rzędowym sześciocylindrowym silnikiem XK z wtryskiem paliwa Lucas i zagłówkiem dla kierowcy . Amerykanin Briggs Cunningham zawarł umowę z Jaguarem, aby ścigać się na E2A podczas wyścigu Le Mans w 1960 roku. E2A nie ukończył wyścigu, ale przygotowania do wyścigu i sam wyścig pomogły rozwiązać kilka problemów, w tym zawodność silnika o pojemności 3,0 litra i zbieżność tylnych kół. Jaguar rozwiązał te problemy, opracowując gotowy, gotowy do produkcji samochód E-Type.
Seria E 1 (1961-1968)
Kierownik ds. public relations w firmie Jaguar, Bob Berry, otrzymał zaszczyt prowadzenia samochodu demonstracyjnego Jaguar E-Type Series 1 (numer rejestracyjny 9600 KM) na Salonie Samochodowym w Genewie w 1961 r. w Parc des Eaux Vives w Genewie. Słynie z jazdy nocą z Coventry. Sir William Lyons wezwał również kierowcę testowego Jaguara Normana Dewisa, aby pojechał do Genewy kolejnym samochodem demonstracyjnym E-Type (numer rejestracyjny 77RW) z powodu ogromnego popytu na ten samochód.
Język projektowania E-Type Series 1 był podobny do D-Type – aerodynamiczna sylwetka z długim, spiczastym przodem, delikatnymi liniami i krzywiznami, wypukłymi przednimi błotnikami i krótkim, przysadzistym tyłem. Odzwierciedlało to lotnicze korzenie projektowe Malcolma Sayera. Modele Serii 1 napędzał dobrze zestrojony, gaźnikowy, sześciocylindrowy silnik o pojemności 3,8 litra, który wytwarzał 265 KM i 240 Nm. momentu obrotowego. Pod koniec 1964 roku pojemność silnika została zwiększona do 4,2 litra; to zwiększyło moment obrotowy silnika do 283 funtów. Został połączony z 4-biegową manualną skrzynią biegów; 3-biegowa automatyczna była dostępna od 1966 roku.
Modele E-Type Series 1 zostały wyprodukowane w latach 1961-1966 i są dostępne tylko w dwóch formach: dwumiejscowej „stała głowa coupe” (FHC) lub dwumiejscowej kabriolet lub „otwarte dwumiejscowe” (OTS) . Te wyprodukowane po 1966 roku są również dostępne w wydłużonym nadwoziu czteromiejscowego coupé 2+2″. Jaguar sprzedał łącznie 38 419 sztuk serii 1.
Inne godne uwagi cechy modeli Serii 1 to hamulce tarczowe i zębatkowy układ kierowniczy.
Seria 2 (1968-1971)
Seria E-Type 2 nie ma szklanych osłon reflektorów i ma owinięty tylny zderzak oraz nieco większą kratkę. Jaguar wyprodukował łącznie 18 808 samochodów E-Type Series 2. Podobnie jak modele Serii 1, Serie 2 były dostępne w wersjach nadwozia typu Open Two Seater, Fixed Head Coupe lub 2+2″ z czteromiejscowym nadwoziem.
Modele serii 2 przeznaczone dla USA otrzymały kilka aktualizacji, w tym przełącznik zapłonu montowany na kolumnie kierownicy, składaną kolumnę kierownicy i przeprojektowane siedzenia z zagłówkami. Te modele eksportowe otrzymały również odstrojony silnik o mocy 246 KM i 263 lb.-ft. momentu obrotowego.
Seria 3 (1971-74)
E-Type Series 3 otrzymał jeszcze więcej aktualizacji, z których najważniejszą był ryczący silnik 5,3 l V12 o mocy 272 KM, sparowany wyłącznie z automatyczną skrzynią biegów. Jaguar zrezygnował z krótkiego rozstawu osi i nadwozi Fixed Head Coupe w Serii 3; dla tych modeli zachowano jedynie kabriolet z długim rozstawem osi i czteromiejscowe coupé z serii 3 2+2″ . Dodatkowe innowacje i funkcje, które otrzymały modele Serii 3, obejmują klimatyzację, wspomaganie kierownicy, przednią kratkę z poprzecznymi listwami i cztery końcówki wydechu.
Ponadto Jaguar wyprodukował również pięćdziesiąt modeli z serii 3 w specjalnej edycji, aby upamiętnić koniec E-Type. Modele te miały chromowane felgi, cynamonową tapicerkę wnętrza i ekskluzywne tabliczki identyfikacyjne na desce rozdzielczej . Czterdzieści dziewięć zostało pomalowanych na czarno, podczas gdy ostatni został ozdobiony ciemną zielenią, zgodnie z życzeniem właściciela.
Łącznie Jaguar wyprodukował 15 287 sztuk serii 3.
Wyczyny związane ze sportami motorowymi
Jaguar E-Type nigdy nie miał być samochodem wyścigowym. Jednakże, ponieważ Jaguar podzielał podstawy samochodu wyścigowego Le Mans D-Type, Jaguar nie mógł oprzeć się pokusie sprawdzenia, jak sobie poradzi w sportach motorowych. Zaledwie miesiąc po premierze E-Type wygrał swój pierwszy wyścig na torze Oulton Park Circuit w Cheshire w Anglii, gdzie młody kierowca wyścigowy Graham Hill walczył z kierowcami Ferrari 250 GT i Aston Martin DB4, aby przekonująco zwyciężyć .
Coupé z niskim oporem i lekki model typu E
Zainspirowany pozornym potencjałem E-Type w sportach motorowych, Jaguar postanowił zbadać, czy ten samochód może konkurować z samochodem wyścigowym typu D, i wymyślił E-Type Low Drag Coupé w 1962 roku. Miał lżejsze aluminiowe nadwozie, zdejmowany kokpit, okna i przednią szybę z pleksiglasu oraz nisko zawieszony dach. Jaguar wykonał tylko jeden model.
W 1963 roku Jaguar spróbował ponownie, opierając się na swoich postępach z Low Drag Coupé. W rezultacie powstał hardkorowy wariant wyścigowy, nazwany „Lekkim E-Type”, ponieważ był znacznie lżejszy niż model podstawowy; ważył mniej niż 1000 kg . Został zaprojektowany jako samochód z otwartym dachem w duchu D-Type i był wyposażony w zmodernizowany 3,8-litrowy rzędowy sześciocylindrowy silnik o mocy 300 KM, który łączy się z ekskluzywną czterobiegową skrzynią biegów o ciasnych przełożeniach lub pięciobiegową skrzynią ZF. skrzynia biegów. Lekki E-Type ma bardziej rozbudowaną konstrukcję ze stopu aluminium, stąd niska masa własna.
Jaguar planował zbudować tylko 18 lekkich modeli E-Type, ale tylko 12 modeli zostało opracowanych w latach 60. XX wieku. iW 2014 roku Jaguar ostatecznie zdecydował się ukończyć projekt Lightweight E-Type. Utworzyła jednostkę Special Vehicle Operations (SVO), której zadaniem było zbudowanie pozostałych sześciu lekkich modeli E-Type. Jednostka po raz pierwszy dostarczyła prototyp w 2015 roku, zanim ostatecznie wypuściła gotowe modele.
Jaguar wystawił Lightweight E-Type w licznych wyścigach samochodowych w Wielkiej Brytanii oraz lokalnych i międzynarodowych wyścigach wytrzymałościowych, takich jak 24-godzinny wyścig Le Mans, 12-godzinny wyścig Sebring i Nürburgring. Odnosiła szczególne sukcesy we wszystkich konkursach, w których brała udział.
Produkowane głównie na eksport
Jaguar rozpoczął eksport E-Type do Ameryki Północnej zaledwie miesiąc po jego premierze w Genewie. Co zaskakujące, dwie trzecie wszystkich wyprodukowanych Jaguarów E-Type zostało wyeksportowanych do USA. W Ameryce Północnej E-Type jest znany jako Jaguar XK-E.
Sukces sprzedaży czy klapa?
Bez wątpienia Jaguar E-Type miał kluczowe znaczenie dla powstania marki Jaguar, prawdopodobnie bardziej niż 911 dla Porsche. Jednak nigdy nie stał się tak spektakularnym sukcesem sprzedażowym, jakiego pragnął Jaguar. W pierwszych latach produkcji Jaguar produkował średnio tylko 82 sztuki modelu Serii 1 tygodniowo. Liczba ta wzrosła do średnio 92 samochodów tygodniowo podczas tworzenia modeli Serii 2 i Serii 3. Te liczby mówią wiele o niewystarczającym popycie na samochód, ale boleśnie długi proces produkcyjny Jaguara mógł mieć w tym swój udział. Jaguar nie zrobił wiele, aby zautomatyzować i usprawnić procesy produkcyjne w swojej fabryce, odkąd rozpoczęła działalność w latach 30. XX wieku, więc większość prac związanych z montażem części była wykonywana ręcznie.
Koniec ery typu E
Popyt na Jaguara E-Type stopniowo spadał na początku lat 70. XX wieku. Z tego powodu w 1972 roku firma wyprodukowała tylko 3705 egzemplarzy E-Type. Następnie rząd USA wprowadził nowy zestaw przepisów bezpieczeństwa samochodów, który obejmował włączenie pałąków zabezpieczających do modeli coupe. Jaguar zobaczył napis na ścianie i zdecydował się zakończyć produkcję coupe E-Type . Zakończono również produkcję roadsterów E-Type w lutym 1975 roku, kiedy wyszło na jaw, że dealerzy Jaguara mają zbyt wiele niesprzedanych modeli E-Type.
Ostatnie słowa
E-Type pomógł nadać tempo producentom samochodów w projektowaniu samochodów. Pokazał, że można połączyć piękną estetykę z praktycznością i wydajnością. Jego innowacyjna, niezależna konstrukcja tylnego zawieszenia, która znacznie zmniejszyła masę nieresorowaną na kołach, zmieniła również zasady gry w samochodach sportowych i wyścigowych . Lista tego, czego świat motoryzacyjny nauczył się od E-Type, jest długa. Na zawsze będzie uważany za jeden z największych samochodów w historii motoryzacji.
