W ciągu ostatnich kilku dekad brytyjscy producenci samochodów przynieśli nam szereg pojazdów zmieniających oblicze. Były to samochody takie jak rewolucyjne Mini czy ogromnie popularny Ford Cortina, których wpływ na motoryzację był ogromny. Jednak wielu brytyjskich producentów stało się najbardziej znanych ze swoich sportowych, zwinnych roadsterów – segment ten opanowali i doprowadzili do perfekcji. Długa jak ramię lista odnoszących sukcesy modelek jest pełna ikonicznych nazwisk i nie sposób wyróżnić tylko niektórych z nich. Mimo to, niektóre z tych samochodów miały bardziej znaczący wpływ niż inne, a MG TD jest jednym z takich pojazdów. A w tym artykule zgłębimy ten roadster i zobaczymy dlaczego tak jest.
Co to jest roadster?
Korzenie roadstera jako koncepcji sięgają początków XX wieku, kiedy to sporty motorowe zaczęły zdobywać popularność. Podobnie jak dziś, opcje przyspieszenia samochodu obejmują dodanie mocy do silnika i zrzucenie trochę wagi. W tamtych czasach wszystkie pojazdy miały podwozie typu body-on-frame, a większość właścicieli po prostu usuwała wszystkie panele nadwozia. Powstałe w ten sposób samochody, które posiadały jedynie siedzenia i mechaniczną podstawę, szybko stały się znane jako speedstery. Ponieważ te domowej roboty ścigacze szybko stały się popularne, producenci zaczęli oferować gotowe modele do takich celów.
Jednak w miarę wzrostu liczby pojazdów w ruchu drogowym w kolejnych latach, rządy zaczęły nakładać na nie różne wymogi bezpieczeństwa. Najważniejsza dla tej historii była potrzeba posiadania takich rzeczy jak błotniki czy maska. Aby więc roadstery były zgodne z prawem drogowym, producenci i właściciele wyposażali je z powrotem w niektóre elementy nadwozia. Ale aby utrzymać niską wagę, zainstalowali tylko niezbędne rzeczy nakazane przez prawo. To w konsekwencji dało początek zupełnie nowej rasie samochodów – roadsterom. Najprościej mówiąc, są to sportowe, lekkie 2-osobowe samochody z minimalnym wyposażeniem. I nawet dziś definicja roadstera jest dosłownie taka sama.
MG TD – jak to wygląda
TD to czwarta generacja w udanej linii T-type. Ta seria roadsterów, wyprodukowana w pierwszej połowie XX wieku, pomogła marce MG zyskać ogromną sławę. Wszystko zaczęło się od modelu o nazwie TA Midget, który został wprowadzony w 1936 roku. Samochód ten został zastąpiony przez ulepszony i unowocześniony model TB, a w konsekwencji TC. Ten ostatni był w rzeczywistości pierwszym powojennym modelem MG.
MG TD został po raz pierwszy ujawniony pod koniec 1949 roku, jako model z 1950 roku, z ogólnym kształtem mocno przypominającym swoich poprzedników. Gdy nowy model zaparkuje obok modelu TC, który zastąpił, łatwo zauważyć wszystkie podobieństwa między nimi. Obejmowało to wszystko, od pionowej osłony chłodnicy i pochylonych błotników po skośne drzwi samobójcze. Jednak w porównaniu z ustępującym samochodem widać było, że nowe MG TD urosło w oczach. Niektórzy klienci obawiali się, że zwiększenie długości i szerokości może wpłynąć na osiągi i prowadzenie na drodze.
Wewnątrz TD posiadał ławkę obitą skórą i dużą kierownicę wykonaną ze stali i drewna. Zgodnie z receptą lekkiego roadstera, samochód nie miał żadnych zbędnych elementów. Ta oszczędność, jak np. brak wskaźnika temperatury czy paliwa, denerwowała niektórych właścicieli. Mimo to miał na desce rozdzielczej obrotomierz, instrument bardzo rzadko spotykany w tamtych czasach. Było to oczywiście spowodowane tym, że prędkość obrotowa silnika jest najbardziej istotną informacją dla kierowcy sportowego samochodu. Podobnie jak wszystkie inne roadstery, MG TD oferował jedynie skromną ochronę przed warunkami atmosferycznymi, która pojawiła się w postaci zdejmowanego płóciennego dachu typu soft-top.
Mechanizm działania MG TD
Choć TD wyglądał podobnie do modelu TC, który zastąpił, to pod skórą były to dwa zupełnie inne samochody. W zasadzie nowy samochód oparty był na podwoziu 4-drzwiowego sedana MG Y-type. Był to nowo opracowany model, który oferował szereg innowacji i ulepszeń technicznych. Na początek miał niezależne przednie zawieszenie ze sprężynami śrubowymi zamiast osi pod napięciem. Ponadto tradycyjna skrzynia kierownicza ustąpiła miejsca układowi zębatkowemu, dzięki czemu skręcanie było znacznie ostrzejsze. Wszystkie te ulepszenia miały znaczący wpływ na to, jak samochód poruszał się po drodze. Sądząc po wstępnych testach i opiniach pierwszych klientów, oferował on znacznie lepszą jakość jazdy i ogólne prowadzenie niż jego poprzednicy. I w gruncie rzeczy o to właśnie chodzi w roadsterze.
Inne części mechaniczne, które TD zapożyczył od swoich 4-drzwiowych kuzynów to 1,25-litrowy silnik XPAG i 4-biegowa skrzynia biegów. Silniki były dostępne w dwóch wariantach, przy czym standardowy miał moc 46 KM. Istniała również wersja high-tuned, która rozwijała 57 koni mechanicznych, choć ta nie była dostępna w Wielkiej Brytanii. Ponieważ nie są to bynajmniej liczby zapierające dech w piersiach, wyniki TD nie były oszałamiające. Na przykład jego prędkość maksymalna wynosiła 74 mph, a czas 0-60 zająłby prawie 20 sekund. Mimo to, dzięki zaawansowanemu układowi kierowniczemu i zawieszeniu, kierowca mógł przenieść sporą prędkość na zakręty. Z tego powodu MG TD mógł być szybszy na krętej drodze od znacznie mocniejszych samochodów.
Dlaczego roadstery takie jak MG TD stały się tak popularne?
Pod koniec lat 40. cała Europa wciąż dochodziła do siebie po długotrwałej i wyczerpującej wojnie. Sytuacja była szczególnie trudna w Wielkiej Brytanii, gdzie racje żywnościowe wpływały na dostępność wielu podstawowych rzeczy, w tym paliwa i surowców. Z tego powodu producenci samochodów nie mogli sobie pozwolić na projektowanie i budowanie od podstaw nowych, specjalnie skonstruowanych modeli. Pozostawiało to roadstera jako jedyną formę takiego pojazdu, która była realna i możliwa do wykonania. Jeszcze przed wojną te sportowe samochody powstawały zazwyczaj z wykorzystaniem podwozia i mechaniki z innych modeli produkowanych na dużą skalę. To obniżyło czas rozwoju i koszty produkcji, co było idealne dla głodnego cahsów rynku motoryzacyjnego po wojnie.
W efekcie niemal każdy producent samochodów miał w tym okresie w swojej ofercie przynajmniej jeden taki model. I przez lata starali się uczynić te samochody jeszcze bardziej konkurencyjnymi, poprawiając to, co mogli. Zwykle obejmowało to zamontowanie różnych gaźników, zmodyfikowanie zawieszenia i ulepszenie hamulców. Z czasem brytyjscy inżynierowie opanowali to rzemiosło tak dobrze, że tworzone przez nich samochody stały się synonimem doskonale wyważonego roadstera. Przez następne kilkadziesiąt lat roadstery budowane przez brytyjskich producentów samochodów, w tym MG, zdominowały ten segment motoryzacji. Ale na początku lat 80. sprzedaż tych pojazdów znacznie spadła, a większość konstruktorów samochodów zaczęła uśmiercać swoje klasyczne roadstery. W tym momencie wydawało się, że ich czas dobiegł końca. Ale nie trzeba było długo czekać, aby okazało się to błędne, gdy Mazda przedstawiła swoją legendarną Miatę. Mimo to, to zupełnie inna historia.
Ile dziś kosztuje MG TD?
TD był jednym z najbardziej udanych modeli MG do tej pory, z całkowitą liczbą produkcji sięgającą prawie 30 000. Większość z tych pojazdów trafiła na rynek północnoamerykański, gdzie chwalono je za zwinność i radość z jazdy. A dzięki solidnej mechanice i prostej karoserii, wiele z nich wciąż jest w pobliżu. W każdej chwili można znaleźć w sprzedaży kilkadziesiąt MG TD. Jak w przypadku każdego innego modelu, ceny będą się różnić w zależności od historii i ogólnego stanu pojazdu. Waha się to od mniej niż 3.000 dolarów dla samochodów, które wymagają renowacji do ponad 50.000 dolarów dla tych w nieskazitelnym stanie. Ale średnio, dobrze utrzymany MG TD kosztuje od 10 000 do 20 000 dolarów.
Krótka informacja o MG TD
MG TD był brytyjskim roadsterem produkowanym w latach 1950 – 1953. Była to czwarta i przedostatnia iteracja ich popularnej gamy samochodów typu T. TD, choć posiadał konstrukcję podobną do swoich poprzedników, oferował również szereg innowacji technicznych. Nowy samochód był konkurencyjny i ekscytujący w prowadzeniu, co zapewniło mu popularność wśród kierowców. W efekcie prawie 30 000 roadsterów MG TD trafiło do przyszłych nabywców.
