De auto zoals wij die kennen bestaat al meer dan een eeuw. Gedurende deze periode is er een schijnbaar eindeloos aantal producten op de markt gebracht, met verschillend succes en effect. Veel auto’s waren op zijn best middelmatig, terwijl andere gewoon saai of slecht ontworpen en gemaakt waren. Maar zo nu en dan introduceerden sommige autofabrikanten een model dat de concurrentie zou wegvagen en opvallen in de menigte. Dit kan een revolutionaire technologische innovatie zijn, zoals brandstofinjectie of antiblokkeerremmen. Of een geheel nieuw autoconcept, zoals toen Renault met de Espace kwam, de allereerste minibus. Maar in sommige gevallen is het voldoende om een auto te maken die er prachtig uitziet. En dat is wat Alfa Romeo deed met hun legendarische roadster genaamd Spider.
Alfa Romeo Spider – de achtergrond
In de jaren 60 was een roadster de spannendste auto die een gemiddelde arbeider kon kopen. Deze wendbare tweezitters hadden verschillende voordelen die hen uiteindelijk zo gewild maakten. Vreemd genoeg waren de prestaties van deze auto’s, in termen van topsnelheid en zero-to-sixty tijden, niet zo spectaculair, maar ze hadden wel iets anders te bieden. Allereerst zorgen de elegante carrosserielijnen van de roadster en de afwezigheid van een a ervoor dat hij er prachtig uitziet. Dan wordt het mechanisme meestal geleend van meer alledaagse modellen. Dit vereenvoudigt het onderhoud en verlaagt de productiekosten, waardoor deze auto’s betaalbaar worden. En nog belangrijker, met hun lichtgewicht constructie en sportieve vering waren de meeste roadsters opwindend op bochtige wegen.
Het concept van een roadster werd in wezen uitgevonden en geperfectioneerd door de Britten, die dit autosegment domineerden. Maar natuurlijk zouden andere autofabrikanten proberen een stuk van die taart af te pakken, waaronder Alfa Romeo. Destijds had deze Italiaanse fabrikant al verschillende roadsters in hun portfolio. Maar hoe succesvol ze ook zijn, deze auto’s waren gebaseerd op vierdeurs gezinsauto’s, die een aantal beperkingen hadden op hun constructie. Om het tegen de besten op te nemen, besloten de bestuurders van Alfa Romeo een nieuw model van de grond af op te bouwen. Maar gezien het belang van het project zou deze klus niet overhaast en van de ene op de andere dag geklaard worden. En om te slagen zou de nieuwe auto zijn gevestigde Britse rivalen moeten overtreffen. Hiervoor had Alfa verschillende troeven achter de hand. Ten eerste zijn er de motoren, die snel toeren maken en daarbij fantastisch klinken. Daarom waren ze ideaal om over de binnenwegen te rijden. De rest van de mechaniek was ook niet slecht, want Alfa’s ingenieurs wisten al hoe ze een goed rijdende auto moesten bouwen. Voorspelbaar voor een Italiaanse auto, zou het beste deel zijn uiterlijk moeten zijn. En deze taak werd gegeven aan waarschijnlijk de meest opvallende speler in het spel – Pininfarina.
De originele Alfa Romeo Spider
Na enkele jaren van uitgebreide ontwikkeling werd de geheel nieuwe roadster eindelijk onthuld op de Autosalon van Genève van 1966. En in wezen heeft Alfa Romeo alles goed gedaan. Met zijn viercilinder carburateurmotor, die graag op toeren kwam, en een pittige vijfversnellingsbak was de Spider een snelle auto voor zijn klasse. Bovendien was de wegligging in de bochten uitstekend, dankzij een mooi uitgebalanceerde ophanging en een uitstekende schijf. Maar bovenal was de Alfa Romeo Spider niet alleen een sensatie om mee te rijden, maar ook een lust voor het oog. Met slanke en elegante carrosseriepanelen was hij vanuit elke hoek prachtig. Eenvoudig gezegd, deze auto, waarin Pininfarina en zijn ontwerpteam veel moeite hebben gestoken, zag eruit alsof hij uit een galerie kwam. En dat was niet de enige kunstzinnige sensatie, want die motor met dubbele nokkenas klonk alsof hij in een operahuis was gemaakt. Hij had een prachtig uitlaatgeluid als hij tot het uiterste ging, daar ging het bij roadsters om.
Om een naam te vinden die de pure essentie van deze meesterlijk samengestelde auto zou vangen, schreef Alfa Romeo een openbare wedstrijd uit waarbij iedereen zijn suggestie kon geven. En de winnaar zou, afgezien van het gevoel van prestatie, die auto als prijs krijgen. Uiteindelijk werd de naam Duetto, een Italiaans woord voor een duet, gekozen. Muzikaal en schoon, dit was een perfecte naam voor een auto die rijplezier in zijn puurste vorm vertegenwoordigde. Helaas werd het auteursrechtelijk beschermd, en Alfa noemde zijn vers ontworpen roadster Spider, net als zijn vorige soortgelijke auto’s. Maar uiteindelijk was dat niet relevant, want deze roadster zag er zo goed uit dat hij zou opvallen, hoe hij ook zou heten. En met uitstekende verkoopcijfers is dat ook gebeurd. Zelfs het gebrek aan betrouwbaarheid, waar de eerste Spiders aan leden, heeft zijn populariteit niet geschaad. Dit werd het best geportretteerd in de Hollywood kaskraker The Graduate, waarin de eigenzinnigheid van de auto werd gevierd in de scène waarin een defecte meter ervoor zorgt dat Hoffmans personage zonder brandstof komt te zitten. Maar dit heeft de Spider uiteindelijk alleen maar verheerlijkt en, belangrijker nog, zijn aantrekkingskracht vergroot.
Volgende Alfa Romeo Spider serie
Alfa Romeo besefte hoe goed de Spider werd ontvangen op de lucratieve Amerikaanse markt en besloot zich op die kant van de Atlantische Oceaan te richten. Maar dat betekende ook dat de auto moest worden herzien om beter aan de verwachtingen van de Amerikaanse kopers te voldoen. De vernieuwde Spider Series 2, die in 1970 werd geïntroduceerd, bevatte vele cosmetische en technische updates. Onder hen was de vorm van de achterkant het meest opvallend. Terwijl de originele Spider een slanke, afgeronde kofferbak had, had de nieuwe auto een meer doosachtige vorm. Deze specifieke configuratie, Kamm tail of K-tail genoemd, biedt verschillende voordelen, waaronder een betere aerodynamica en meer bagageruimte. Maar ondanks de voordelen zagen velen dit als een ontwerpnederlaag waardoor Spider een deel van zijn aantrekkingskracht verloor. Bovendien moesten in de loop der jaren enkele compromissen worden gesloten om aan de strenge Amerikaanse verkeersregels te voldoen. Zo werden verchroomde stalen bumpers vervangen door lelijke zwarte, rubberachtige exemplaren. Of, om te voldoen aan de eisen betreffende koplampen en hun positie, werd de ophanging van de auto iets verhoogd. Hierdoor ontstond een merkbare spleet onder de wielkasten, een probleem dat vervolgens werd opgelost door grotere banden te monteren. Maar gelukkig voor de beroemde Italiaanse fabrikant bleven de herontworpen auto en al zijn toekomstige iteraties in de smaak vallen bij autoliefhebbers.
Net als bij het ontwerp werden er wijzigingen aangebracht aan de mechanica om ervoor te zorgen dat deze de taak aankon. Meer bepaald waren er verschillende motorverplaatsingen beschikbaar, waarbij alle op de Amerikaanse markt verkochte auto’s brandstofinjectie hadden, wat ze efficiënter en betrouwbaarder maakte. Maar vergeleken met motoren met carburateurs die in de vorige auto’s werden gebruikt, waren deze minder responsief en hadden ze een minder agressief uitlaatgeluid. Toch was dit alles niet iets dat toekomstige kopers zou afschrikken, en de verkoop bleef stijgen. Uiteindelijk werden nog twee herzieningen doorgevoerd, die resulteerden in de series 3 en 4. De laatste Alfa Romeo Spider verliet de assemblagelijn in 1993 en werd vervangen door een roadster met voorwielaandrijving die dezelfde naam droeg.
Vandaag een Alfa Romeo Spider kopen
Tijdens zijn drie decennia durende productie werden ongeveer een kwart miljoen van deze wendbare en slanke sportwagens gemaakt. En degenen die niet ten prooi zijn gevallen aan de grootste vijand van de Italiaanse auto – corrosie – zijn er nog steeds. Het zal niemand verbazen dat de auto’s van de serie 1 het meest gewild zijn, wat de vraagprijzen beïnvloedt. Op dit moment kost een originele Alfa Romeo Spider tussen de 30.000 en 140.000 dollar.
Een korte samenvatting van Alfa Romeo Spider
Alfa Romeo Spider is een Italiaanse roadster gemaakt tussen 1966 en 1993, waarmee het een van de langst geproduceerde auto’s in zijn soort is. Gedurende deze periode werd de auto gemaakt in vier verschillende series, genummerd van 1 tot 4. Hoewel de Series 1 Spider er beduidend anders uitziet dan de latere, hebben ze allemaal dezelfde basisstructuur. Dit omvat viercilindermotoren met een hoog toerental, een vlotte handgeschakelde versnellingsbak en een soepele ophanging. Omdat hij alles belichaamde wat een roadster zou moeten zijn, was de Alfa Romeo Spider altijd geliefd bij liefhebbers van rijplezier. En het is een mooie auto, wat zijn aantrekkingskracht alleen maar vergroot.
