De Franse auto-industrie in de naoorlogse periode was slechts een bleke schaduw van haar vroegere glorie. In een paar jaar tijd waren alle prachtige Franse merken verdwenen, niet opgewassen tegen het gebrek aan vraag, de hoge belastingen en de harde naoorlogse realiteit. Bugatti, Delage, Delahaye en Talbot-Lago verdwenen allemaal, terwijl de binnenlandse markt zich concentreerde op goedkope, zuinige auto’s zoals de Citroen 2CV of de Renault 4CV Dauphine. Maar er was een man die vond dat Frankrijk een exclusief en opulent merk nodig had, en hij had de macht en de middelen om het te realiseren. Zijn naam was Jean Daninos en hij was voorzitter van FACEL (Forges et Ateliers des Constructions d’Eure-et-Loir), een in Parijs gevestigd bedrijf dat gespecialiseerd was in metaalbewerking. Hoewel zijn visie van korte duur was, hebben de auto’s die Monsieur Daninos creëerde een blijvende aantrekkingskracht en tijdloze elegantie.
Begin jaren ’50 besefte Jean Daninos dat er door de teloorgang van de luxemerken ruimte op de automarkt ontstond voor een bedrijf dat hoogwaardige auto’s zou leveren, maar dan in moderne vorm en met meer vermogen. Het bedrijf Facel had al ervaring in de auto-industrie en leverde carrosserieën voor Citroën en zelfs Bentley. Het betekende dat ontwerp en fabricage geen probleem waren, maar de motor en aandrijving wel. Daninos wilde de krachtigste motoren die ze konden krijgen, en in die tijd was er in Europa een tekort aan eenheden met een hoog vermogen. Dus wendde hij zich tot Chrysler en kreeg machtige V8-motoren, waardoor een van de eerste Europees-Amerikaanse hybriden ontstond, zoals ze werden genoemd.
Het nieuwe bedrijf kreeg de naam Facel Vega en het eerste model, FVS, werd uitgebracht in 1954. Tijdelijk ontworpen met een krachtige DeSoto V8, was de FSV behoorlijk geavanceerd voor die tijd en werd al snel vervangen door de populairdere en slankere HK500, die meer kopers aantrok en het bedrijf stevig op de markt positioneerde. Begin jaren ’60 verkeerde Facel Vega echter in financiële problemen, niet omdat de HK500 niet goed verkocht, maar omdat het kleinere model, Facellia, zoveel problemen gaf dat het bedrijf enorme bedragen verloor aan garantieclaims! Daninos wilde het merkimago verbeteren. Aangezien de HK500 verouderd raakte, concentreerde hij zich op de bouw van het ultieme Franse Gran Turismo-model in de vorm van de nieuwe Facel Vega II, die in 1962 debuteerde.
De Facel Vega II was gebaseerd op een verlengd HK500-chassis, maar had een volledig nieuw ontwerp, interieur, functies en talrijke mechanische verbeteringen. Daninos wilde de ultieme Gran Turismo maken, dus de Facel Vega II was een echte vierzitter met comfortabele, met leder beklede stoelen, een volledig instrumentarium, airco (zeer zeldzaam in de vroege jaren ’60) en elektrische ramen. Ook al lijkt het dashboard van hout, zoals bij andere soortgelijke auto’s uit die tijd, het was in werkelijkheid van metaal, maar met de hand geschilderd om op de houtstructuur te lijken. Facel was tenslotte een van de belangrijkste metaalleveranciers in Frankrijk, dus dit was een coole knipoog naar het moederbedrijf.
Het exterieurontwerp was door en door modern, en de Facel Vega II was langer, lager en veel eleganter met behoud van zijn kenmerkende uiterlijk. Door zijn omvangrijke stalen constructie en carrosserie was hij behoorlijk zwaar, meer dan 1.800 kg (bijna 4000 pond). De machtige motoren van Chrysler slaagden er echter in om de Facel Vega II naar extreme snelheden te stuwen, waardoor de marketingslogan “Snelste vierpersoons coupé ter wereld” helemaal klopte. De vroege modellen waren uitgerust met Chrysler’s 6,3-liter V8-motoren, die 355 pk leverden, maar de latere modellen kregen een nog krachtigere 6,7-liter V8 met 390 pk. Vergeleken met de Aston Martin DB4 of Mercedes 300SL was de Facel Vega II veel krachtiger. De meeste auto’s gebruikten Chrysler’s 3-traps automaat, maar Facel bood een 4-traps handgeschakelde versnellingsbak aan, waardoor de II een nog hogere topsnelheid kreeg. De officiële prestatiecijfers beweren dat deze elegante GT in ongeveer 7,5 seconden een snelheid van 60 mph kan bereiken en tot 140 mph of 150 mph kan accelereren wanneer hij is uitgerust met een handgeschakelde versnellingsbak. Met dergelijke aantallen was de Facel Vega II ideaal voor hogesnelheidsritten op het nieuw aangelegde Europese snelwegennet. Om deze luxe kolos te stoppen, hebben de ingenieurs van Facel hem wijselijk uitgerust met hypermoderne Dunlop-schijfremmen op alle vier de wielen. Begin jaren ’60 was de enige andere auto met een dergelijk systeem de Jaguar E-Type.
Zoals verwacht was de Facel Vega II een zeer dure auto toen hij in 1962 op de markt kwam. In die tijd werden rijke klanten verwend in dit segment. Toch bleek de Facel Vega II sneller, luxueuzer en eleganter dan vergelijkbare auto’s van Aston Martin, Bentley, Maserati of Mercedes. Alleen de Ferrari 400 Superamerica had een iets hogere topsnelheid, maar de Facel Vega II was comfortabeler, bruikbaarder en betrouwbaarder. De basisprijs van de Facel Vega II uit 1962 bedroeg ongeveer 15.000 dollar, waarmee hij in de rij van de duurste auto’s uit die tijd stond.
Facel Vegas waren altijd de keuze van de rijken en beroemden, maar Facel Vega II was vooral gewild bij beroemdheden uit de jaren ’60. Onder de opmerkelijke eigenaars van deze fantastische Franse GT vinden we Hollywood beroemdheden als Tony Curtis, Joan Collins en Ava Gardner, die niet minder dan drie Facel Vega’s hadden. Interessant is dat veel kunstenaars de aantrekkingskracht van dit model herkenden, zo parkeerden Pablo Picasso, Herbert von Karajan, Frank Sinatra en Ringo Starr allemaal Facel Vega II’s in hun garages. Dit model was ook favoriet bij royalty’s, zo behoorden Princes Grace, de Koning van Marokko en de Sjah van Perzië tot de eigenaars. En niet te vergeten, beroemde coureurs uit die tijd waren ook dol op de Facel Vega II, en Stirling Moss en Maurice Trintignant gebruikten hun auto’s om naar circuits in heel Europa te reizen.
Helaas, ondanks het feit dat de Facel Vega II zo geliefd was en de verkoop stabiel bleef, waren de toenemende financiële problemen een te groot obstakel voor het bedrijf om te overleven. In 1964 werd de productie van dit model stopgezet toen Facel Vega onder curatele werd gesteld en de deuren sloot. Er werden slechts ongeveer 180 auto’s voltooid, allemaal gekoesterde en gezochte stukken uit de auto-industrie en een van de beste Franse merken ooit gemaakt.
