Κατά τη διάρκεια της μακράς και πολυτάραχης ιστορίας της, η Maserati κατασκεύασε πολυάριθμα πανέμορφα κουπέ, σεντάν και επιτυχημένα αγωνιστικά αυτοκίνητα. Παρόλα αυτά, κανένας από αυτούς δεν ενσάρκωσε καλύτερα την ουσία αυτής της μεγάλης εταιρείας από την Ghibli. Με την εσωτερική ονομασία AM115, η Ghibli ήταν η πεμπτουσία του ιταλικού κουπέ Gran Turismo, αποκλειστικό, κομψό και γρήγορο με κλασικό στυλ που δεν έχει χάσει τίποτα από την αρχική του γοητεία. Παρόλο που η Maserati χρησιμοποίησε το όνομα Ghibli άλλες δύο φορές (για το κουπέ της δεκαετίας του ’90 και για το σημερινό σεντάν), για τους πραγματικούς γνώστες της αυτοκίνησης, η Ghibli θα είναι πάντα ένα κομψό κουπέ των τελών της δεκαετίας του ’60 με έναν καταιγιστικό V8 και εξαιρετικό εσωτερικό. Σήμερα, θα σας πούμε περισσότερα για αυτό το απίστευτο αυτοκίνητο και γιατί είναι τόσο πολύτιμο.
Κοιτάζοντας τα βιβλία της ιστορίας, θα συνειδητοποιήσουμε ότι η Maserati (μαζί με την Alfa Romeo) ήταν η αρχική ιταλική μάρκα σπορ και αγωνιστικών αυτοκινήτων που ιδρύθηκε το 1914. Στο πρώτο μέρος της ιστορίας της, η Maserati επικεντρώθηκε μόνο σε αγωνιστικά αυτοκίνητα, αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η εταιρεία εισήλθε στην αγορά των σπορ αυτοκινήτων με πολλά επιτυχημένα μοντέλα GT. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η Maserati αποφάσισε να σταματήσει να κατασκευάζει αγωνιστικά αυτοκίνητα λόγω του γεγονότος ότι ο ανταγωνισμός σε εκείνο το στάδιο αποδείχθηκε εξαιρετικά δαπανηρό εγχείρημα και η εταιρεία δεν ήταν ποτέ οικονομικά σταθερή. Αντ’ αυτού, αποφάσισαν να επικεντρωθούν μόνο στην αγορά των οδικών αυτοκινήτων και εξέπληξαν τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας με την παρουσίαση ενός πολυτελούς σεντάν, του Quattroporte, το 1963. Ωστόσο, από τα μέσα της δεκαετίας του ’60, η κατάσταση στην αγορά έγινε πιο περίπλοκη και η Maserati δέχτηκε επίθεση από διάφορους ανταγωνιστές. Η Ferrari είναι το πρώτο όνομα σε αυτόν τον κατάλογο. Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε τη νεοσύστατη Lamborghini με την 350/400 GT και τη Miura, την Iso Rivolta με το φανταστικό κουπέ Grifo, την Bizzarinni με την 5300 Strada ή την De Tomaso που ετοιμαζόταν να παρουσιάσει την υπέροχη Mangusta. Εκείνη την εποχή, η Maserati ήταν το όνομα με τη σημαντικότερη κληρονομιά, αλλά χρειαζόταν κάτι νέο για να διατηρήσει τη θέση της στην αγορά.
Η λύση ήταν ένα ολοκαίνουργιο, απόλυτα σύγχρονο κουπέ GT που θα έδειχνε στον κόσμο τι πραγματικά μπορεί να κάνει η μάρκα Maserati. Οι αρχικές μηχανολογικές εργασίες ξεκίνησαν το 1964, και παρόλο που η πλατφόρμα και ο κινητήρας ήταν ήδη έτοιμα, ο σχεδιασμός δεν ήταν, οπότε η εταιρεία επικοινώνησε με το στούντιο σχεδιασμού Ghia για την αισθητική. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα από την Bertone, ο νεαρός και ήδη θρυλικός Giorgetto Giugiaro εργαζόταν για την Ghia και του ανατέθηκε να σχεδιάσει ένα νέο σπορ αυτοκίνητο της Maserati. Αυτό ήταν ένα ταίριασμα που έγινε στον ουρανό, αφού οι γραμμές που έδωσε στο Ghibli ήταν μερικές από τις καλύτερες δουλειές του και έκαναν αυτό το αυτοκίνητο άμεσα αναγνωρίσιμο ανάμεσα σε όλα τα άλλα φανταστικά αυτοκίνητα της εποχής. Το σφηνοειδές μπροστινό μέρος ήταν πολύ μοντέρνο στα μέσα της δεκαετίας του ’60, μαζί με τους κρυφούς προβολείς. Η fastback γραμμή οροφής υποδήλωνε ταχύτητα και επιδόσεις, για τις οποίες το αυτοκίνητο αυτό ήταν αναμφίβολα ικανό.
Είναι ενδιαφέρον ότι, παρά τη χαμηλή σιλουέτα της, η Ghibli ήταν ένα κουπέ 2+2 με ένα αξιοπρεπές πορτμπαγκάζ στο πίσω μέρος, καθιστώντας την ένα μάλλον πρακτικό μοντέλο Grand Turismo. Το όνομα δεν δόθηκε τυχαία, και αυτή είναι η πρώτη Maserati που πήρε το όνομά της από ανέμους. Το Ghibli είναι ο καυτός και ξηρός άνεμος που πνέει πάνω από την έρημο της Λιβύης.
Η επίσημη παρουσίαση έγινε στα τέλη του 1966 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο με ομόφωνα θετική αντίδραση από το κοινό και τους δημοσιογράφους αυτοκινήτου. Η νέα Ghibli φαίνεται πιο μοντέρνα από οτιδήποτε προέρχεται από το Maranello και πιο άνετη και πρακτική από οποιοδήποτε άλλο ιταλικό supercar της στιγμής. Κάτω από το μακρύ καπό, ένας τετρακύλινδρος κινητήρας V8 με χωρητικότητα 4,7 λίτρων απέδιδε 310 ίππους. Ο κινητήρας ήταν άμεσα συνδεδεμένος με τις αγωνιστικές ημέρες της Maserati, καθώς προερχόταν από μια αγωνιστική μονάδα και διατηρούσε ένα σύστημα λίπανσης ξηρού κάρτερ. Το υπόλοιπο σύστημα κίνησης της Ghibli είναι σχεδόν στάνταρ με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων ZF 5 σχέσεων (το αυτόματο κιβώτιο 3 σχέσεων ήταν προαιρετικό) και ζωντανό πίσω άξονα. Οι ζάντες μαγνησίου ήταν στάνταρ, ενώ προσφέρονταν επίσης συρμάτινες ζάντες Borrani. Τα επίσημα στοιχεία επιδόσεων ανέφεραν 6,8 δευτερόλεπτα για τα 100 km/h και τελική ταχύτητα 155 km/h. Είναι ενδιαφέρον ότι η Ghibli είχε δύο δεξαμενές καυσίμου 50 λίτρων λόγω του μεγάλου ποσοστού κατανάλωσης καυσίμου.
Οι πρώτες παραδόσεις ολοκληρώθηκαν στα μέσα του 1967 και η Ghibli έγινε αμέσως το αγαπημένο μεταφορικό μέσο των πλούσιων και διάσημων. Άνθρωποι όπως ο Jean-Paul Belmondo, ο Wilt Chamberlain, ο Sammy Davis Jr ή ο Peter Sellers έγιναν περήφανοι ιδιοκτήτες του νέου ιταλικού GT. Ο Τύπος επαίνεσε τη σταθερότητα σε υψηλές ταχύτητες, την άνεση και τη δυναμική οδήγησης. Η Ghibli ήταν αρκετά ακριβή, αλλά εξακολουθούσε να είναι σημαντικά φθηνότερη από τη Lamborghini Miura, για παράδειγμα. Οι ιδιοκτήτες εξεπλάγησαν ευχάριστα με το γεγονός ότι λόγω της συμβατικής τεχνολογίας και των δοκιμασμένων εξαρτημάτων- ήταν αρκετά αξιόπιστη και σίγουρα πιο αξιόπιστη από το μέσο ιταλικό σπορ αυτοκίνητο της εποχής. Παρόλο που όλοι οι ιδιοκτήτες παραπονέθηκαν για την τεράστια κατανάλωση καυσίμου, εξαιρετικά υψηλή ακόμη και για τα δεδομένα των τελών της δεκαετίας του ’60, γι’ αυτό και οι δύο μεγάλες δεξαμενές καυσίμου ήταν πολύ χρήσιμες.
Το 1969, η Maserati βελτίωσε τη σειρά Ghibli με την προσθήκη της έκδοσης SS και του εργοστασιακού κάμπριο. Η Ghibli SS ήταν σχεδόν πανομοιότυπη εξωτερικά, αλλά διέθετε έναν μεγαλύτερο κινητήρα V8 4,9 λίτρων με 330 ίππους και περισσότερη ροπή. Αυτό βοήθησε να μειωθούν μερικά δέκατα του δευτερολέπτου από τους χρόνους επιτάχυνσης, αλλά βελτίωσε σημαντικά την τελική ταχύτητα στα 174 μίλια/ώρα, καθιστώντας την την ταχύτερη Maserati που κατασκευάστηκε ποτέ. Για να ικανοποιήσει το αίτημα για μια έκδοση με ανοιχτή οροφή, η Maserati παρουσίασε επίσης την Spyder, η οποία μπορούσε να διατίθεται με την προαιρετική αφαιρούμενη σκληρή οροφή. Η Ghibli Spyder ήταν διαθέσιμη με τον στάνταρ V8 των 4,7 λίτρων ή με κινητήρα SS.
Παρόλο που η Ghibli είχε σταθερή δημοτικότητα και πουλούσε αρκετά καλά, το 1973, η Maserati αποφάσισε να βγάλει την πρίζα και να διακόψει τη λειτουργία αυτού του φανταστικού μοντέλου. Μέσα σε μόλις έξι χρόνια, παρήχθησαν 1170 κουπέ και μόλις 125 Spyders, τόσο σε στάνταρ όσο και σε SS μορφή. Παρόλο που αυτά τα νούμερα δεν ακούγονται εντυπωσιακά σήμερα, πρέπει να πούμε ότι η Ghibli κατάφερε να πουλήσει περισσότερα από όλους σχεδόν τους αντιπάλους της (Lamborghini Miura, Iso Grifo, De Tomaso Mangusta) και μόνο η Ferrari Daytona είχε παρόμοιο αριθμό παραγωγής. Ωστόσο, με τη γοητεία της και την καθημερινή της χρηστικότητα, η Ghibli αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ενός καλοφτιαγμένου, καθαρόαιμου μοντέλου GT που έχει σχεδιαστεί για να πηδάει ηπείρους με υψηλές ταχύτητες. Η αιώνια ελκυστικότητα, η αξιοπιστία και η ισχύς του θα είναι πάντα εξαιρετικά περιζήτητα για τους ανθρώπους που κατανοούν την ουσία της κουλτούρας του Gran Turismo.
