Ελέγξτε τις τρέχουσες δημοπρασίες για το Audi R8
Η συνταγή για ένα εξαιρετικό σούπερ σπορ αυτοκίνητο είναι, στην ουσία, απλή. Παίρνετε έναν ισχυρό κινητήρα, τον βιδώνετε σε ένα καλά ισορροπημένο πλαίσιο και τον τυλίγετε με ένα εντυπωσιακό αμάξωμα. Και από την άλλη πλευρά, πράγματα όπως ο χώρος αποσκευών, η πρακτικότητα ή η οικονομία καυσίμου δεν θα σας προβληματίσουν ιδιαίτερα εδώ. Έτσι, δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλοί κατασκευαστές αυτοκινήτων έκαναν τις δικές τους προσπάθειες για την κατασκευή ενός τέτοιου οχήματος. Αν γίνει σωστά, ένα supercar μπορεί να ενισχύσει την εικόνα της μάρκας και να γυρίσει όλα τα κεφάλια στον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας. Αλλά από την άλλη πλευρά, ο ανταγωνισμός εδώ είναι σκληρός και δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθη, ειδικά για τους μεγάλους παίκτες. Με άλλα λόγια, κάθε αυτοκίνητο που θα συγκριθεί με τη Ferrari, την Porsche ή τη McLaren πρέπει να είναι τέλειο. Ας δούμε λοιπόν πόσο καλά τα κατάφερε η Audi στην προσπάθειά της σε αυτή την κατηγορία αυτοκινήτων, η οποία ονομάζεται R8.
Η ιδέα πίσω από το Audi R8
Η Audi ήταν πάντα καλή στο να δημιουργεί έναν λύκο με το ένδυμα του προβάτου, βάζοντας έναν ισχυρό κινητήρα και περίπλοκα συστήματα μετάδοσης κίνησης στα συνηθισμένα, ελαφρώς αδιάφορα αυτοκίνητά της. Ας ξεκινήσουμε με το θρυλικό Audi Quattro, το οποίο έφερε τα πάνω κάτω στον κόσμο των ράλι. Εκτός από το σύστημα κίνησης, το αυτοκίνητο αυτό μοιραζόταν τα περισσότερα εξαρτήματά του με ένα Audi 80 sedan. Και το κάνουν από τότε με την ισχυρή σειρά S και την ακόμα πιο ακραία σειρά RS. Για πολλούς, αυτά είναι τα καλύτερα αυτοκίνητα στην κατηγορία τους, ξεπερνώντας εύκολα τους αντιπάλους τους, όπως η BMW ή η Mercedes. Δεν είναι μόνο γρήγορα, αλλά και εύκολα στον έλεγχο σε όλες τις πραγματικές συνθήκες.
Στην ουσία, όλα αυτά τα αυτοκίνητα είναι πολύ πιο γρήγορα από ό,τι δείχνει η εμφάνισή τους. Για παράδειγμα, το κορυφαίο RS6 δεν διαφέρει πολύ από ένα μοντέλο εισαγωγικής κατηγορίας με κινητήρα ντίζελ 2 λίτρων.
Αλλά στις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Audi ήθελε να προσθέσει ένα πραγματικό σπορ υπεραυτοκίνητο στη γκάμα της. Η βασική ιδέα ήταν να πάρουν την καλά δοκιμασμένη μηχανική, συμπεριλαμβανομένου του κινητήρα και του συστήματος τετρακίνησης, και να τη βάλουν σε ένα κομψό, ελαφρύ διθέσιο. Και για να εξασφαλιστεί η τέλεια ισορροπία, το αυτοκίνητο θα είχε διάταξη μεσαίου κινητήρα και, κατά συνέπεια, μόνο δύο καθίσματα.
Παρόλα αυτά, η ανάπτυξη ενός τέτοιου αυτοκινήτου από το μηδέν θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή, γεγονός που θα μπορούσε να καταστήσει το όλο εγχείρημα οικονομικά ανέφικτο. Ευτυχώς, η Audi είναι μέρος του μεγάλου ομίλου Volkswagen, ο οποίος έχει επίσης πολλές άλλες μάρκες στο ενεργητικό του. Και ένας από αυτούς είναι η Lamborgini, η οποία ανέπτυσσε ένα ολοκαίνουργιο μοντέλο με την ονομασία Gallardo. Έτσι, αποφασίστηκε ότι η Audi θα χρησιμοποιούσε το νέο πλαίσιο της Lambo ως σημείο εκκίνησης, δίνοντάς της ένα διαφορετικό αμάξωμα και τοποθετώντας το δικό της σύστημα μετάδοσης κίνησης. Και το μοντέλο που θα προκύψει θα ονομάζεται R8.
Η πρώτη γενιά του Audi R8
Η εμφάνιση
Μετά από πολλές ιδέες με παρόμοιο όνομα και σχήμα, η πρώτη γενιά του Audi R8, με την κωδική ονομασία Type 42, αποκαλύφθηκε στην Έκθεση Αυτοκινήτου του Παρισιού το 2006. Και παρά το γεγονός ότι μοιραζόταν την πλατφόρμα και τα περισσότερα μηχανικά υποστυλώματα με τη Lamborgini Gallardo, τα δύο αυτά αυτοκίνητα δεν είχαν καμία οπτική ομοιότητα. Ενώ το ιταλικό αυτοκίνητο ήταν επιθετικό και φανταχτερό, το γερμανικό έδωσε ώθηση σε έναν πιο διακριτικό και βιώσιμο σχεδιασμό. Αλλά το R8 ήταν τελείως διαφορετικό από την υπόλοιπη γκάμα της Audi, με το εμπρόσθιο τμήμα, που έμοιαζε χαλαρά με το TT, να είναι η μόνη ομοιότητα.
Αυτό περιελάμβανε μια αλάνθαστη γρίλια σε σχήμα Audi και προβολείς με λωρίδα LED που χρησιμοποιούνται ως φώτα ημέρας. Με χαμηλά κρεμασμένο καπό και κεκλιμένο πίσω μέρος, η σιλουέτα του R8 καθορίστηκε από τη διαμόρφωση του μεσαίου κινητήρα. Στο πλαϊνό σχήμα κυριαρχούσαν οι μοναδικά διαμορφωμένοι αεραγωγοί, τους οποίους η Audi ονόμασε sideblades. Αυτά μπορούσαν να βαφτούν διαφορετικά από το υπόλοιπο αυτοκίνητο, κάτι που ήταν η πιο δημοφιλής επιλογή και γρήγορα έγινε το σήμα κατατεθέν του R8. Στο πίσω μέρος, τα κομψά πίσω φώτα συνοδεύονταν από μεγάλους αεραγωγούς και χρωμιωμένους σωλήνες εξάτμισης.
Αρχικά, το R8 ήταν διαθέσιμο μόνο ως δίθυρο κουπέ, με – όπως ήταν αναμενόμενο για ένα αυτοκίνητο αυτού του είδους – μόνο δύο καθίσματα. Αργότερα, το 2008, παρουσιάστηκε μια έκδοση Spyder με αναδιπλούμενη μαλακή οροφή. Αυτή η έκδοση είχε την ανεπίσημη αναβίωσή της στην εξαιρετικά δημοφιλή ταινία Iron Mad 2, όπου την είδε για πρώτη φορά το κοινό. Εκτός από την απουσία της μεταλλικής οροφής, το Spyder δεν είχε τους αναγνωρίσιμους αεραγωγούς των πλευρικών πτερυγίων και η πόρτα καυσίμου μεταφέρθηκε σε χαμηλότερη θέση. Κατά τα άλλα, τα δύο αυτοκίνητα ήταν σχεδόν πανομοιότυπα. Τέλος, το R8 ήταν κατασκευασμένο κυρίως από αλουμίνιο, ενώ ορισμένα τμήματα του αμαξώματος ήταν από ανθρακονήματα, γεγονός που συνέβαλε στη μείωση του βάρους.
Η μηχανική
Όταν παρουσιάστηκε, το R8 διέθετε έναν V8 FSI κινητήρα 4,2 λίτρων που είχε δανειστεί από το τότε σεντάν RS4. Ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά περιλάμβαναν άμεσο ψεκασμό καυσίμου, μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων και αγωνιστικού τύπου ξηρό κάρτερ, μεταξύ άλλων. Χάρη σε αυτό, ο κινητήρας απέδιδε 414 ίππους και 430 Nm ροπής. Με αυτό, το R8 επιταχύνει από 0-100 σε περίπου 4 δευτερόλεπτα και έχει τελική ταχύτητα 187 km/h.. Ο άλλος κινητήρας ήταν ένας παρόμοιας σχεδίασης V10 5,2 λίτρων, ο οποίος αναπτύχθηκε αρχικά από την Audi για να χρησιμοποιηθεί στη Lamborgini Gallardo. Με αυτό, η ισχύς αυξήθηκε σε 525 ίππους και 530 Nm ροπής, γεγονός που βελτίωσε την επιτάχυνση και την τελική ταχύτητα.
Αρχικά, υπήρχαν δύο επιλογές κιβωτίου ταχυτήτων – μια παραδοσιακή χειροκίνητη και μια αυτοματοποιημένη παραλλαγή, και οι δύο με έξι ταχύτητες. Αργότερα, προστέθηκε ένα πιο αξιόπιστο και εύχρηστο αυτόματο κιβώτιο 7 σχέσεων με τεχνολογία διπλού συμπλέκτη. Όλα τα αυτοκίνητα ήταν εξοπλισμένα με το σύστημα τετρακίνησης Quattro της Audi, το οποίο εξασφάλιζε ανώτερη πρόσφυση σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Αυτή η διαμόρφωση θα ξεχώριζε σε ολισθηρούς δρόμους, όπου θα μπορούσε να κατεβάσει την ισχύ πιο αποτελεσματικά από τους αντιπάλους του με κίνηση στους πίσω τροχούς. Όμως, η παροχή ισχύος στο R8 ήταν έντονα προσανατολισμένη προς τα πίσω, με αποτέλεσμα να έχει μια τάση υπερστροφής όταν πιεζόταν στο όριο. Παρόλα αυτά, αυτό ήταν εύκολα ελεγχόμενο, καθιστώντας το αυτοκίνητο ευέλικτο και ακριβές στις γρήγορες και κλειστές στροφές.
Η δεύτερη γενιά του Audi R8
Αφού η πρώτη γενιά του υπεραυτοκινήτου της Audi κυκλοφόρησε για εννέα χρόνια, ο διάδοχός του παρουσιάστηκε τελικά το 2015. Το νέο R8, με την κωδική ονομασία 4S, αναθεωρήθηκε πλήρως από την αρχή και μοιράστηκε την πλατφόρμα με τη Lamborghini Huracán. Αλλά παρόλα αυτά, το συνολικό σχήμα και ο σχεδιασμός του δεν έχουν αλλάξει σημαντικά, κάτι που δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου της καλής υποδοχής που είχε το αρχικό αυτοκίνητο. Οι πιο αξιοσημείωτες διαφορές ήταν τα αναγνωρίσιμα πλευρικά πτερύγια, που τώρα χωρίζονται στα δύο. Και πάλι, το R8 ήταν διαθέσιμο ως 2θυρο κουπέ ή ως κάμπριο με μαλακή οροφή. Και ενώ το αμάξωμα παρέμεινε πολύ παρόμοιο με τον προκάτοχό του, το πλαίσιο έλαβε σημαντική αναβάθμιση. Αυτό περιελάμβανε την ευρεία χρήση ανθρακονήματος αντί για αλουμίνιο, που το έκανε πιο σκληρό, μειώνοντας παράλληλα το βάρος.
Όπως και με την εμφάνιση, δεν υπήρξαν δραματικές αλλαγές κάτω από το αμάξωμα από αλουμίνιο και ανθρακονήματα. Ο V8 των 4,2 λίτρων αποσύρθηκε από τη γκάμα, με τον γνωστό V10 των 5,2 λίτρων να αποτελεί πλέον τη μοναδική επιλογή. Παρόλο που ο κινητήρας αυτός είχε μεταφερθεί από την προηγούμενη γενιά R8, αναθεωρήθηκε διεξοδικά, ανεβάζοντας την ισχύ του, η οποία κυμαινόταν από 540 έως 610 ίππους. Το χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων δεν ήταν διαθέσιμο στη δεύτερη γενιά του R8, το οποίο διέθετε μόνο ένα αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη 7 σχέσεων. Και πάλι, η τετρακίνηση Quattro ήταν στάνταρ, αν και αυτό το αυτοκίνητο μπορούσε επίσης να παραγγελθεί μόνο με κίνηση στους πίσω τροχούς. Αυτό μείωσε το βάρος και την πολυπλοκότητα, αλλά σε βάρος της πρόσφυσης σε ολισθηρές συνθήκες. Παρόλα αυτά, το πισωκίνητο R8 θα μπορούσε να είναι ταχύτερο στη στεγνή άσφαλτο από το αδελφάκι του Quattro, ειδικά όταν οδηγείται από έναν έμπειρο οδηγό.
Πόσο κοστίζει σήμερα ένα μεταχειρισμένο Audi R8;
Όπως συμβαίνει με τα περισσότερα άλλα αυτοκίνητα, η τιμή ενός μεταχειρισμένου Audi R8 διαφέρει ανάλογα με διάφορους παράγοντες. Αυτό περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το έτος παραγωγής, τον κινητήρα που διαθέτει και τη γενική κατάστασή του. Με αυτό το σκεπτικό, μπορείτε να βρείτε ένα πρώιμο μοντέλο V8 για λιγότερο από 70.000 €, ενώ ένα πλήρως φορτωμένο V10 με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων μπορεί να κοστίζει τα διπλάσια.
Η περίληψη του Audi R8
Το Audi R8 είναι ένα δίθυρο σπορ αυτοκίνητο που κατασκευάζεται από το 2006, ενώ η δεύτερη γενιά του παρουσιάστηκε το 2015. Κατά τη διάρκεια όλου αυτού του χρόνου, προσφέρονταν ως κουπέ ή ως κάμπριο με μαλακή οροφή. Αρχικά, το R8 ήταν διαθέσιμο με κινητήρα V8 ή V10 που συνδυαζόταν με χειροκίνητο ή αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων, με στάνταρ τετρακίνηση. Τα αυτοκίνητα της δεύτερης γενιάς, ωστόσο, διέθεταν μόνο κινητήρες V10 και αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων.
