Η γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία στη μεταπολεμική περίοδο ήταν απλώς μια χλωμή σκιά της προηγούμενης δόξας της. Μέσα σε λίγα χρόνια, όλες οι υπέροχες γαλλικές μάρκες εξαφανίστηκαν, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ζήτησης, τους υψηλούς φόρους και τη σκληρή μεταπολεμική πραγματικότητα. Οι Bugatti, Delage, Delahaye και Talbot-Lago εξαφανίστηκαν, ενώ η εγχώρια αγορά επικεντρώθηκε σε φθηνά, οικονομικά αυτοκίνητα όπως το Citroen 2CV ή το Renault 4CV Dauphine. Υπήρξε όμως ένας άνθρωπος που πίστευε ότι η Γαλλία χρειαζόταν ένα αποκλειστικό και πολυτελές εμπορικό σήμα και είχε τη δύναμη και τα μέσα να το πραγματοποιήσει. Το όνομά του ήταν Jean Daninos και ήταν πρόεδρος της FACEL (Forges et Ateliers des Constructions d’Eure-et-Loir), μιας εταιρείας με έδρα το Παρίσι που ειδικευόταν στη μεταλλουργία. Αν και το όραμά του ήταν βραχύβιο, τα αυτοκίνητα που δημιούργησε ο κύριος Daninos έχουν διαρκή απήχηση και διαχρονική κομψότητα.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ο Jean Daninos συνειδητοποίησε ότι η πτώση των πολυτελών εμπορικών σημάτων άφηνε ένα κενό στην αγορά αυτοκινήτων για μια εταιρεία που θα παρείχε αυτοκίνητα υψηλής ποιότητας, αλλά σε σύγχρονη μορφή και με περισσότερη ισχύ. Η εταιρεία Facel είχε ήδη εμπειρία στον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας, παρέχοντας αμαξώματα για τη Citroen και ακόμη και για την Bentley. Αυτό σήμαινε ότι ο σχεδιασμός και η κατασκευή δεν αποτελούσαν πρόβλημα, αλλά ο κινητήρας και το σύστημα μετάδοσης κίνησης. Ο Daninos ήθελε τους ισχυρότερους κινητήρες που μπορούσε να βρει και, εκείνη την εποχή, οι μονάδες υψηλής ιπποδύναμης ήταν σε έλλειψη στην Ευρώπη. Έτσι, στράφηκε στην Chrysler και πήρε πανίσχυρους κινητήρες V8, δημιουργώντας ένα από τα πρώτα ευρωπαϊκά-αμερικανικά υβρίδια, όπως ονομάστηκαν.
Η νέα εταιρεία ονομάστηκε Facel Vega και το πρώτο μοντέλο, FVS, κυκλοφόρησε το 1954. Το FSV, σχεδιασμένο με έναν ισχυρό V8 της DeSoto, ήταν αρκετά προηγμένο για την εποχή και σύντομα αντικαταστάθηκε από το πιο δημοφιλές και πιο κομψό HK500, το οποίο προσέλκυσε περισσότερους αγοραστές και τοποθέτησε σταθερά την εταιρεία στην αγορά. Ωστόσο, στις αρχές της δεκαετίας του ’60, η Facel Vega αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, όχι επειδή η HK500 δεν πουλούσε καλά, αλλά επειδή το μικρότερο μοντέλο της, η Facellia, ήταν τόσο προβληματικό που η εταιρεία έχανε τεράστια χρηματικά ποσά από αξιώσεις εγγύησης! Η Daninos ήθελε να βελτιώσει την εικόνα της μάρκας. Δεδομένου ότι το HK500 είχε αρχίσει να ξεπεραστεί, επικεντρώθηκε στην κατασκευή του απόλυτου γαλλικού μοντέλου Gran Turismo με τη μορφή του νέου Facel Vega II, το οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 1962.
Το Facel Vega II βασίστηκε στο εκτεταμένο σασί HK500, αλλά διέθετε εντελώς νέο σχεδιασμό, εσωτερικό, χαρακτηριστικά και πολλές μηχανικές βελτιώσεις. Ο Daninos ήθελε να φτιάξει το απόλυτο Gran Turismo, οπότε το Facel Vega II ήταν ένα κανονικό τετραθέσιο με άνετα, δερμάτινα καθίσματα, πλήρη όργανα, κλιματισμό (πολύ σπάνιο στις αρχές της δεκαετίας του ’60) και ηλεκτρικά παράθυρα. Παρόλο που το ταμπλό μοιάζει να είναι κατασκευασμένο από ξύλο, όπως σε άλλα παρόμοια αυτοκίνητα της εποχής, στην πραγματικότητα ήταν κατασκευασμένο από μέταλλο, αλλά ζωγραφισμένο στο χέρι για να μοιάζει με την υφή του ξύλου. Εξάλλου, η Facel ήταν ένας από τους κορυφαίους προμηθευτές μετάλλων στη Γαλλία, οπότε αυτό ήταν ένα ωραίο νεύμα προς τη μητρική εταιρεία.
Ο εξωτερικός σχεδιασμός ήταν απόλυτα μοντέρνος και το Facel Vega II ήταν μακρύτερο, χαμηλότερο και πολύ πιο κομψό, διατηρώντας παράλληλα την χαρακτηριστική του εμφάνιση. Λόγω της ογκώδους ατσάλινης κατασκευής και του σώματός του, ήταν αρκετά βαρύ, ξεπερνώντας τα 1.800 κιλά (σχεδόν 4.000 λίβρες). Ωστόσο, οι πανίσχυροι κινητήρες της Chrysler κατάφεραν να εκτοξεύσουν το Facel Vega II σε ακραίες ταχύτητες, καθιστώντας το σλόγκαν του μάρκετινγκ “Το γρηγορότερο τετραθέσιο κουπέ στον κόσμο” απολύτως ακριβές. Τα πρώτα μοντέλα εξοπλίζονταν με τους V8 κινητήρες 6,3 λίτρων της Chrysler, οι οποίοι απέδιδαν 355 ίππους, αλλά τα μεταγενέστερα πήραν ακόμη πιο ισχυρούς V8 6,7 λίτρων με 390 ίππους. Σε σύγκριση με την Aston Martin DB4 ή τη Mercedes 300SL, η Facel Vega II ήταν πολύ πιο ισχυρή. Τα περισσότερα αυτοκίνητα χρησιμοποιούσαν το αυτόματο κιβώτιο 3 ταχυτήτων της Chrysler, αλλά η Facel προσέφερε ένα χειροκίνητο κιβώτιο 4 ταχυτήτων, προσφέροντας στο II ακόμη υψηλότερη τελική ταχύτητα. Τα επίσημα στοιχεία επιδόσεων υποστηρίζουν ότι αυτό το κομψό GT μπορεί να φτάσει τα 100 χλμ/ώρα σε περίπου 7,5 δευτερόλεπτα και να επιταχύνει μέχρι τα 140 χλμ/ώρα ή τα 150 χλμ/ώρα όταν είναι εξοπλισμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων. Με τέτοιους αριθμούς, το Facel Vega II ήταν ιδανικό για ταχύτατες διαδρομές στο νεοκατασκευασμένο δίκτυο αυτοκινητοδρόμων της Ευρώπης. Φυσικά, προκειμένου να σταματήσει αυτό το πολυτελές μεγαθήριο, οι μηχανικοί της Facel το εξόπλισαν με σύγχρονα δισκόφρενα Dunlop και στους τέσσερις τροχούς. Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, το μόνο άλλο αυτοκίνητο με τέτοιο σύστημα ήταν η Jaguar E-Type.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το Facel Vega II ήταν ένα πολύ ακριβό αυτοκίνητο όταν βγήκε στην αγορά το 1962. Εκείνη την εποχή, οι πλούσιοι πελάτες είχαν πολλές επιλογές σε αυτή την κατηγορία. Παρόλα αυτά, το Facel Vega II αποδείχθηκε ταχύτερο, πολυτελέστερο και πιο κομψό από παρόμοια αυτοκίνητα των Aston Martin, Bentley, Maserati ή Mercedes. Μόνο η Ferrari 400 Superamerica είχε ελαφρώς υψηλότερη τελική ταχύτητα, αλλά η Facel Vega II ήταν πιο άνετη, εύχρηστη και αξιόπιστη. Η βασική τιμή του Facel Vega II του 1962 ήταν περίπου 15.000 δολάρια, γεγονός που το τοποθετούσε στην κατηγορία των πιο ακριβών αυτοκινήτων της εποχής.
Τα Facel Vegas ήταν πάντα η επιλογή των πλούσιων και διάσημων, αλλά τα Facel Vega II ήταν ιδιαίτερα περιζήτητα από τις διασημότητες της δεκαετίας του ’60. Μεταξύ των αξιοσημείωτων ιδιοκτητών αυτού του φανταστικού γαλλικού GT, μπορούμε να βρούμε διασημότητες του Χόλιγουντ όπως ο Tony Curtis, η Joan Collins και η Ava Gardner, οι οποίες είχαν όχι λιγότερα από τρία αυτοκίνητα Facel Vega. Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί καλλιτέχνες αναγνώρισαν τη γοητεία αυτού του μοντέλου, έτσι ο Pablo Picasso, ο Herbert von Karajan, ο Frank Sinatra και ο Ringo Starr στάθμευσαν Facel Vega II στα γκαράζ τους. Αυτό το μοντέλο ήταν επίσης το αγαπημένο της βασιλικής οικογένειας, έτσι οι πρίγκιπες Γκρέις, ο βασιλιάς του Μαρόκου και ο σάχης της Περσίας ήταν μεταξύ των ιδιοκτητών. Τέλος, οι διάσημοι οδηγοί αγώνων της εποχής λάτρευαν επίσης το Facel Vega II και οι Stirling Moss και Maurice Trintignant χρησιμοποιούσαν τα αυτοκίνητά τους για να ταξιδεύουν σε πίστες αγώνων σε όλη την Ευρώπη.
Δυστυχώς, παρά το γεγονός ότι οι πανηγυριστές λάτρευαν το Facel Vega II και ότι οι πωλήσεις ήταν σταθερές, τα αυξανόμενα οικονομικά προβλήματα ήταν πολύ μεγάλο εμπόδιο για να επιβιώσει η εταιρεία. Το 1964 η παραγωγή αυτού του μοντέλου σταμάτησε όταν η Facel Vega μπήκε σε καθεστώς πτώχευσης και έκλεισε τις πόρτες της. Ολοκληρώθηκαν μόνο περίπου 180 αυτοκίνητα, τα οποία αποτελούν αγαπημένα και περιζήτητα κομμάτια της αυτοκινητοβιομηχανίας και μια από τις καλύτερες γαλλικές μάρκες που κατασκευάστηκαν ποτέ.
